Style uczenia się

Kilka słów o stylach uczenia się.

Żeby dobrze je poznać ,konieczne jest poznanie podstawowych zasad funkcjonowania mózgu a dokładniej za co odpowiadają  jego dwie części ,lewa i prawa półkula.

LEWA PÓŁKULA przetwarza nowe informacje na poziomie: logiki, słów, zbiorów, liczb,

kolejności, liniowości, analizy itd., natomiast PRAWA posługuje się: rytmem, wyobraźnią,

snem na jawie, barwą, wymiarami, relacjami przestrzennymi, syntezą itd.

Udowodniono jednak że, obie półkule niezależnie od siebie mogą przejmować funkcje całego mózgu. Te możliwości drzemią w każdej z nich.Trzeba je tylko obudzić.

Im częściej obie półkule mózgowe pracują jednocześnie, tym bardziej każda

z nich korzysta na tej współpracy. Na przykład studiując muzykę lepiej poradzisz sobie z matematyką

- i odwrotnie. Z kolei jeśli uczysz się tańczyć, lepiej pójdzie Ci nauka języków, a ucząc się języków będziesz miał większą kontrolę nad ruchami ciała. Jesteś dobry w matematyce, więc zapewne lepiej odtwarzasz stosunki przestrzenne i na odwrót, itd. Im bardziej wykorzystujesz wszystkie te możliwości,tym bardziej chłonna staje się Twoja pamięć, i tym przyjemniejszy i łatwiejszy staje się sam proces zapamiętywania .

Odkrycie „dwóch mózgów” w naszej głowie dało impuls do tego, aby wypracować metody aktywizujące je do pracy, a przez to służące sprawnemu funkcjonowaniu naszej pamięci.

Ludzie uczą się na różne sposoby. Odbierając informacje ze świata zewnętrznego korzystają ze wszystkich zmysłów. Z czasem jednak u wielu osób jeden ze zmysłów wykształca się bardziej niż pozostałe,co sprawia, że łatwiej im korzystać z tego właśnie kanału przyswajając nowy materiał. Jeśli chcemy szybko się czegoś nauczyć, materiał musi zostać nam podany w taki sposób, by trafił do naszego mózgu najlepszą z możliwych dróg – odpowiadającą naszemu stylowi uczenia się.

Wyróżnia się co najmniej 4 TYPY STYLÓW UCZENIA SIĘ: WZROKOWY, SŁUCHOWY, DOTYKOWY I KINESTETYCZNY.

TEORIA INTELIGENCJI WIELORAKIEJ

 Gardner zaproponował teorię wielorakiej inteligencji, która postuluje istnienie ośmiu odrębnych zdolności:

INTELIGENCJA JĘZYKOWA

Odpowiada za umiejętność posługiwania się językiem, wzorami, symbolami, płynną mową i dobrym rozumieniem tekstu.

Osoba posiadająca dobrze rozwiniętą inteligencję językową będzie:

• uczyć się słuchając, pisząc, czytając, dyskutując,

• nadawać znaczenie słowu pisanemu i mówionemu w toku przekonywania, zabawy, przekazywania

informacji, tworzenia pojęć,

• naśladować lingwistyczne cechy innych,

• rozwijać własne zastosowania i sposoby rozumienia języka,

• lepiej od innych posługiwać się słowem mówionym i pisanym, uważniej słuchać niż inni.

INTELIGENCJA MATEMATYCZNO-LOGICZNA

Polega na sprawnym wykonywaniu obliczeń, a także operacji na abstrakcyjnych symbolach.           

  Wraz  ze zdolnościami językowymi składa się na to, co zwykle nosi nazwę inteligencji „akademickiej”, czyli takiej,która pomaga człowiekowi w odniesieniu sukcesu w trakcie formalnej edukacji.

Osoba posiadająca dobrze rozwiniętą inteligencję matematyczno – logiczną będzie:

• przejawiała zdolności do rozumienia i operowania abstrakcyjnymi symbolami, opisując znaczenie

i funkcję konkretnych pojęć i obiektów,

• posługiwała się we wczesnym stadium rozwoju pojęciami czasu, miejsca, ilości, liczby oraz dostrzegała związki przyczynowo-skutkowe

• celowała w rozwiązywaniu logicznych łamigłówek i konsekwentnym działaniu,

• dostrzegała wewnętrzną strukturę różnych złożoności,

• wykazywała uzdolnienia matematyczne, polegające na formułowaniu wniosków na podstawie

szczątkowych informacji, gromadzenia dowodów, szacowania wielkości, tworzenia modeli, wysuwania hipotez, poszukiwała harmonii i porządku w swoim otoczeniu.

INTELIGENCJA MUZYCZNA

To umiejętność wytwarzania i rozumienia treści, których nośnikiem jest dźwięk.

Osoba posiadająca inteligencję muzyczną będzie:

• rozróżniała układy dźwięków i czerpała przyjemność z eksperymentowania z nimi,

• odczuwała zmiany brzmienia poszczególnych dźwięków i będzie zdolna wyodrębnić grę poszczególnych instrumentów,

• reagowała na zmiany w muzyce zmianą własnego nastroju,

• chętnie improwizowała i muzykowała, stosując różnego rodzaju dźwięki, wykazywała zainteresowanie i zdolności do gry na instrumencie,

• posiadała wyczucie rytmu,

• interesowała się muzyką, poszukiwała własnych form i preferencji.

INTELIGENCJA KINESTETYCZNA

To zdolność do rozwiązywania problemów związanych z ruchem i postawą ciała. Cechuje tancerzy,

choreografów i sportowców, a także w mniejszym stopniu przeciętnych ludzi.

Wysoce rozwinięta inteligencja kinestetyczna objawia się poprzez:

• odbieranie wrażeń poprzez dotyk, ruch, kontakt fizyczny,

• uczenie się w trakcie działań praktycznych,

• wykazywanie dobrej koordynacji, poczucia czasu, równowagi, zręczności i wdzięku,

• dbałość o rozwój fizyczny, stałe ćwiczenia,

• demonstrowanie kreatywności poprzez ekspresję i ruch fizyczny, pozostawanie

w ciągłym ruchu.

INTELIGENCJA PRZESTRZENNA

To zdolność ułatwiająca orientację w przestrzeni, a także umożliwiająca wykonywanie operacji umysłowych na materiale wyobrażeniowo-przestrzennym. Dzięki tej zdolności możemy „myśleć obrazami”,a nie tylko słowami i abstrakcyjnymi symbolami.

Osoba posiadająca inteligencję przestrzenną będzie:

• dobrze sobie radziła z wykonywaniem i kontrolą ruchów własnego ciała w przestrzeni,

• łatwo wyobrażała sobie pożądane sceny,

• przejawiała zdolności do konstruowania, budowania oraz wymyślania obiektów trójwymiarowych,

• znała działanie przełożeń, dźwigni, kół napędowych oraz ich wpływu na inne przedmioty,

• uczyła się poprzez obserwowanie i tworzenie map pamięci,

• przewidywała ruch przedmiotów np. piłki,

• posiadała talent do interpretowania i sporządzania wykresów, map, pomocy wizualnych.

INTELIGENCJA INTRAPERSONALNA

Polega na rozumieniu samego siebie, a zwłaszcza na rozróżnianiu własnych uczuć oraz nastrojów.

Umożliwia osiągnięcie wysokiego stopnia samowiedzy i mądrości.

Osoby posiadające dobrze rozwiniętą inteligencję intrapersonalną będą:

• świadome swoich myśli, uczuć i emocji, potrafią je wyjaśnić,

• podejmowały próby odpowiedzi na pytania filozoficzne,

• miały dokładny obraz samego siebie,

• żyły zgodnie z własnymi zasadami i przekonaniami,

• doceniały rozwój wewnętrzny,

• posiadały wysoką automotywację,

• czerpały przyjemność z czasu poświęconego na refleksję,

• chętnie czytały czasopisma i dzienniki.

INTELIGENCJA INTERPERSONALNA

Jest zdolnością do rozumienia relacji międzyludzkich, a także cudzych uczuć, intencji, stanów psychicznych.

Inteligencja interpersonalna wyraża się poprzez zdolności do:

• postrzegania świata z różnych punktów widzenia,

• nawiązywania, kształtowania i utrzymywania zróżnicowanych kontaktów z innymi ludźmi,

• poznawania i rozumienia myśli, uczuć, poglądów i zachowań innych ludzi,

• pracy w zespole i pozytywnego wpływania na jego dynamikę,

• efektywnego komunikowania się werbalnego i pozawerbalnego,

• słuchania, poznawania i reagowania na poglądy innych ludzi, wywierania wpływu na inne osoby.

INTELIGENCJA TWÓRCZA

Jest zdolnością pozwalającą osobie na twórcze działania nie tylko o charakterze artystycznym. Jest

zbiorem umiejętności i cech wrodzonych myślenia w nowatorski sposób.

Inteligencja twórcza wyraża się poprzez:

• szybkie i łatwe radzenie sobie z nowymi sytuacjami, często nie dbając o szczegóły,

• częste znajdowanie nietuzinkowych, oryginalnych rozwiązań i pomysłów (w tym innowacji),

• posługiwanie się intuicją i tworzenie nowych koncepcji (nie zawsze praktycznych),

• generowanie nowych pojęć lub ich nieoczekiwanych połączeń,

• przedstawianie rzeczy w sposób, aby były jasne dla innych (czasami nawet wbrew logice).

Pozdrawiam

KM